تقویت باورهای دینی از نیازهایی است که الگوی رفتاری خاصی را برای پیمودن مسیر زندگی به انسان می‌دهد و موجب معنابخشی زندگی می‌شود. ارائه جهان‌بینی صحیح، می‌تواند انسان را در غلبه بر نومیدی و خروج از سرگشتگی یاری کند؛ از این‌رو تقویت باورهای دینی نقش مهمی در مصونیت انسان در مقابل هجمه‌ها و تأمین یک زندگی سالم دارند. خانواده در جایگاه اساسی‌ترین رکن جامعه، نقش مؤثری در ایجاد سعادت یا شقاوت نسل آینده دارد؛ بر این اساس توجه به نقش پدر و مادر در جایگاه ارکان شکل‌دهندۀ شخصیت فرزندان، در تربیت صحیح و تعمیق باورهای دینی حائز اهمیت است. در این صورت آیندۀ همراه با سعادت جامعه و به تبع آن، سعادت جهان حاصل خواهد شد. خداوند زن و مرد را از یک سرشت آفرید و با قانون زوجیت، در کنار یکدیگر قرار داد تا با حصول آرامش به رشد و کمال دست یابند. در راستای این سعادتمندی، آگاهی و بینش هر یک از زن و مرد از جایگاه و وظایف خود، به عنوان همسر و سپس پدر و مادر امری ضروری است. این امر از چنان اهمیتی برخوردار است که منجر به سلامت و تعالی جامعه خواهد شد. پژوهش حاضر به روش توصیفی - تبیینی به پاسخ این پرسش می‌پردازد: خانواده چه جایگاهی در تقویت باورهای دینی دارد؟
)