خانواده به عنوان اولین و مهم‌ترین نهاد تربیتی در زندگی انسان است که نقشی اساسی در رشد اخلاقی، اجتماعی و عاطفی دارد. بر این‌اساس خانواده نیازمند رعایت اصولی مانند محبّت، گذشت و مدارا است تا بتواند محیطی سالم و سرشار از آرامش برای اعضای خود فراهم کند. مدارا در خانواده؛ به معنای تعامل مبتنی بر درک متقابل، صبر، گذشت و تحمّل رفتارهای دیگران است که به عنوان یکی از اصول اخلاقی و تربیتی در زندگی اسلامی، جایگاه ویژه‌ای در تحکیم خانواده دارد و همچنین به کاهش تنش‌ها، تقویت ارتباطات و استحکام بنیان خانواده کمک می‌کند. قرآن کریم بیانگر این است که مدارا، نقش سازنده‌ای در ایجاد محیطی سالم و امن برای رشد و تربیت افراد ایفا می‌کند. پژوهش حاضر، به بررسی نقش مدارا در خانواده از منظر آیات و روایات و تأثیر آن در کاهش تنش‌ها و ایجاد همبستگی بیشتر میان اعضای خانواده، پرداخته است.
)