سلامت عاطفی و روانی جامعه ارتباط تنگاتنگی با سلامت خانواده و کیفیت روابط زناشویی دارد، تا جایی که رضایت زناشویی به عنوان عامل اصلی آرامش و تکامل اعضای خانواده شناخته می‌شود. با توجه به روند صعودی آمار طلاق در ایران از سال ۱۳۸۵ تا کنون، که نشان‌دهنده بخش آشکاری از تعارضات زناشویی در کشور است، مدیریت صحیح این اختلافات اهمیت بسزایی می‌یابد. این مقاله با اذعان به اینکه اختلافات زناشویی بخشی طبیعی از زندگی مشترک هستند، به مسئله شیوه مدیریت این تعارضات می‌پردازد که می‌تواند بر تحکیم و تعالی روابط یا فروپاشی آن تأثیرگذار باشد. هدف این پژوهش، ارائه ده راهکار عملی است که زوجین را در کاهش اختلافات، تحکیم بنیان خانواده، و ارتقاء رضایت زناشویی یاری رساند.
)