تشکیل جامعه سالم مبتنی بر ایجاد «خانواده سالم و مطلوب» است؛ زیرا در خانواده است که نیروی انسانی شایسته و متعهد تربیت می‌شود؛ همان نیروی انسانی که در آینده قله‌های علمی، صنعتی … را فتح و رهبری جامعه خویش را بر عهده می‌گیرند. یکی از عوامل مؤثر در تشکیل خانواده موفق، ایجاد فضای معنویت است؛ زیرا معنویت فضایی را در خانواده ایجاد می‌کند که اعضای خانواده احساسات و باورهای دینی‌شان را در آن پرورش می‌دهند و این امر، موجب پایداری و توانمندسازی بیشتری خانواده می‌شود؛ از این‌رو امروزه معنویت در کنار سه بعد زیستی و اجتماعی شخصیت، در سلامتی روانی و بهبود روابط انسان از جمله روابط خانوادگی روشن شده است.[1] در نگرش اسلامی، «معنویت» با پیروی از شریعت وباورها پیوند ناگسستی دارد؛ از این‌رو با به کار بستن دستورات دینی، خداباوری، معادگرایی دعا، انس با قرآن و رشد فضایل اخلاقی می‌توان معنویت را به دست آورد. البته معنویت‌افزایی در خانواده باید با مهارت‌هایی شکل گیرد. این نوشتار به دنبال بیان مهارت‌افزایی در خانواده است.
[1]. محمدرضا سالاری‌فر، مهارت زناشویی با نگرش به منابع اسلامی، ص 345.
)